دست دراز و همت کـوتاه
١٩ قوس (آذر) ١٣٩١
گـــــــه شاخه گهی برگ گهی ریشه شدیم
گــــــه داس گهی چکش گهی تیشه شدیم
از دست، سر کـلاوه را گــــم کــــــردیـــم
مقـــــهور تنــــاقضــات انـــــــدیشه شدیم
*****
بیش از دو مــــــتر غرور "لـنــگوتـه" نـگر
آمـــــاده به دست هر زمان "سوته" نـگر
با این هــــمه کـــــرّ و فر به صد گرگ غلام
این دست دراز و همــــــت کـــــوتــه نـگر
*****
افسوس که زندگی به افسوس گذشت
وانــدر قفسی فتاده محـبوس گذشت
گو ینــد پس از وداع در دهــــــر کسی
مــــــآ یوس قدم نهاد و مآیوس گذشت
*****
از آن نـــام بشــــر را زشـــــت کردیم
که تخم کـیــنـه در دل کِشــــــت کردیم
ز بـــاد و آتــش، خــاک و آب یکجـــا
نمودیـم و "بــنا" را خِشـــــت کردیــم
*****
کسی بــــه نــامۀ خورشید اعتماد نکرد
کسی تآمـــــل و پــــروای انجــــماد نکرد
کسی نگفت که فردای باغ خونین است
کسی تصـــــوّ ر بیـــــداد برف و باد نکرد
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
محمد اسماعیل خراسان پور