قلب پاره
٢٦ ثور (اردیبهشت) ١٣٩١
اهدا به مادران عزیزی که دیگر گلهای حیات شان پر پر شد
فروزان اختری بودی تو پر نور
ز بیدا د زما نه گشتی مستور
چرا کردی به خاک تیره مد فن
چرا کندی به یک باره دل ا ز من
تگرگ اشک برمن صبح وشا م است
نشا ط زندگی بر من حرا م است
به قلب مهر با نت مهربانی
به لب لبخند و هم شیرین زبا نی
تو بودی چلچر ا غ خا نۀ ما
روانبخش دل دیوا نۀ ما
ندید م در حیا تم چون تو ما در
دو چشمم از فرا قت ما نده بر در
ببو سم من کف پا ها ی سرد ت
بگیرم نا له و زاری و درد ت
جبین سا یم به خاکت ما در من
که خا کت سر مۀ چشم تر من
ز هجرت گشته تیره روز گارم
چو منصور حلاج بر روی دا رم
دگر ا ند ر دلم شور و شرر نیست
نها ل هستی ام را با ر و بر نیست
خمیده قا متم چون بید مجنو ن
دل از سودای هجرت گشته پر خون
بروی کشتز ا ر م برف بارید
حساب زند گا نی سخت شا رید
فغان و داد و بیداد ا ز زما نه
فلک نا مرد و د نیا پر بها نه
مرا روزیکه ا ز لطفت رها شد
به دست و پا ی من زولا نه ها شد
کنو ن با رفتنت یک شاخ گل رفت
ز قلب پاره پاره قا ش دل رفت
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته