درگذشت یادگاری از روزگار دیگر
١٥ حوت (اسفند) ١٣٩٠
درگذشت ظاهر هویدا را به خانوادۀ محترم او، به خانوادۀ هنر خراسان زمین، به هممیهنان گرامی و به همه ی همزبانان او در این دیار فانی تسلیت عرض میداریم. مرگ عزیزی برای بازماندگانش همیشه دردناک است، ولی مرگ هنرمند و آنهم در دیار غربت دردناکتر است. هویدا یادگاری بود از روزگاران شاد - روزگار پیش از جنگ، روزگار احمدظاهر و همدوره گانش. و شاید همین موضوع اندوه ما را در مرگ او ژرفتر میسازد و به ما این احساس را میدهد که با گذشت هر روز، از آن روزگار بیشتر فاصله میگیریم و با از دست دادن هر گرامی یادگاری از آن روزگار بیم مان بیشتر میشود که شاید دیگر آن دورۀ پربار هنری را تجربه نکنیم و این چند سالی که هنوز از عمر مان باقیست یا در داخل در آتش جنگ خواهد گذشت و یا در خارج در رنج غربت...
هویدا چندین دهه از زندگی پربارش را وقف رشد موسیقی کشورش نمود و از جمله ی بنیانگذاران موسیقی آزاد یا آماتور در کشور ما بود. با آنکه او دیگر از اینجا سفر کرد و آهنگ شهر دیگر کرد، صدای سنگین و خوش آهنگ او تا آنگاه که موسیقی هست نوازشگر دلها و آرامشگر روان ها خواهد بود. روانش شاد باد. در این سی و چند سال جنگ خانمان سوز، شمار زیادی از هنرمندان ما زندگی را در دیار غربت با دلی پردرد از دوری میهن وداع گفتند، مانند شادروانان ترانه ساز، ساربان، جلیل زلاند، خانم ژیلا و... و با در نظرداشت آنچه در میهن ما جریان دارد، ترس آنست که این سلسله هنوز ادامه خواهد داشت. به گفته ی نیای معانی "هرجا نفسی هست زهستی گله دارد *** دیوانه و هشیار همین سلسله دارد". به امید آنکه چنین نشود و خورشید دوباره به خانه اش بازگردد.
روان ظاهر هویدا شاد و بهشت برین جایش باد
ما از خدا ایم و به او بر میگردیم
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
خراسان زمین