مذاکرات با احمدی نژاد، طالبان وحزب اسلامی بازگشت برویۀ نخست

قضایا وقایع کشور بلا کشیده ی ما آنچنان پیچده ومبهم است که مردم افغانستان از تمام جریانات پشت پردۀسیاست افغانستان کاملا بیخبر بوده هیچگونه آگاهی از حوادث که در کشور شان در حال تکوین است ندارند, آقای احمدی نژاد ریس جمهورایران خلاف تمام عرف وآداب دیپلوماتیک در جلسۀوسیع از خبرنگاران سیاست های امریکا را در قصر ریاست جمهوری افغانستان به باد انتقاد گرفته وشدیداً امریکا را مورد سرزنش قرار داد, دولت افغانستان با امریکا پیمان مشترک استراتیژیک دارد وبا سکوت ودادن زیگنال های مثبت  سخنان  آقای احمدی نژاد را تایید مینماید آقای احمدی نژاد مبارزه با تروریزم را مبارزۀمسلحانه جبهوی ندانسته بلکه این مبارزه را یک حرکت اطلاعاتی نامید ودستگیری آقای عبدالمالک ریگی را به رخ همه گان به نمایش گذاشت, ومتکبرانه با غرور وافتخار سخن گفت "دولت افغانستان که تمام امکانات مادی ومعنوی موجوده جامعۀ ما مرهون کمک ها ومساعدت های کشورهای غربی است واکنش آن با سخنان ریس جمهورایران سطحی  ,  با سکوت همراه بود, ویا اینکه اضلاع متحدۀامریکا کدام بازی سیاسی پشت پردۀ برعلیه ایران طرح نموده درزمینه اقدامات روی دست دارد.

 

سردار محمد داود ملاقات که با بریژنیف منشی عمومی حزب کمونیست شوروی داشت با سخنان  مداخله گرانه ی  بریژنیف درامورداخلی افغانستان مواجه شد بدون تعمق وتفکر جوابهای احساساتی ارایه داشت وجلسۀ مذاکرات را ترک گفت, در صورتیکه بریژنیف رهبرشوروی ورود متخصیصین غربی را  به شمال افغانستان تشویش آور خوانده،آن را به سرحدات جنوبی کشور اتحاد شوروی خطرناک میدانست، داود خان میتوانست جواب اتهامات  پریژنیف را با الفاظ منطقی ودوستانه دهد،این برخورد نادرست داود خان عامل آغاز کودتای ثور بود که فاجعه آن هنوزم بطور دوام دار وهمیشگی فرایند عادی زنده گی مردم ما گردیده است.

 

آقای کای ایده سه روز بعدتر از سفر آقای احمدی نژاد ریس جمهور ایران طی اظهار بی سابقه از گفتگوی پنهانی با طالبان سخن گفته دستگیری ملابرادر وچند تن دیگر از رهبران طالبان را  از طرف پاکستان  مورد انتقاد شدید قرار داد, آقای کای اید افشاء نمود که مدت یکسال میشد که باتعداد از سران طالبان مذاکرات مخفی داشته است ،اوتاکید داشت با دستگیری ملابرادر از طرف پاکستان ادامۀمذاکرات با ملل متحد متوقف گردید, وتاسف خویش را از توقیف وبازداشت  طالبان ابراز داشت .آقای کای ایده به اجازۀریس آن سازمان آقای بانکی مون مصروف اجرای این وظیفۀسری ومخفی بوده ,,جالب است که این مذاکرات با همه کسانیکه در لست سیاه سازمان ملل بوده اند صورت گرفته, وشورای امنیت ملل متحد هیچگونه فیصلۀ در زمینۀ مذاکرات باکسانکه درلست سیاه شورای امنیت ملل متحد بودند  به عمل نیاورده, این عمل خود نوع انحراف وتخطی علنی از فیصلۀ شورای امنیت ملل متحد است, مردم افغانستان جامعۀ مدنی وتمام روشنفکران وزنان وتمام مردم افغانستان حق دارند صدای اعتراض وانتقاد خویش را از این مذاکرات پشت پرده ابراز نمایند, این بارهم شاید وزارت خارجه افغانستان در آن مذاکرات حضوز فعال نداشته باشد باری در این باره درزمان تصدی آقای سپنتا دروزارت خارجه  در حصۀتماس با طالبان جناب وزیر خارجه مخالفت واعتراضات تندی بعمل آورده بود,حال آقای کای ایده پرده از روی این درامه برداشت این تماس های عقب پرده که بیش از یکسال میشد که ادامه داشته است کل حقایق است یا شمۀ کوچک آن!اگر مذاکرات با طالبان وتوقیف مذاکره کننده گان طالب از طرف ای اس ای پاکستان چه پیامی به همراه دارد, این مذاکرات بدون آگاهی پاکستان پیش برده میشد ؟برعکس با تفاهم با استخبارات نظامی پاکستان !در صورتیکه پاکستانی ها از این مذاکرات آگاهی نداشتند مامورین ملل متحد بودند که  روند مذاکرات با طالبان را افشا نموده ،باعث توقیف ودستگیری سران طالبان خاصتا ملا برادر شد ه اند ،ویا استخبارات نظامی پاکستان در جریان مذاکرات بوده با مانور جدید توقیف ملا برادر چه پلان های استخباراتی دیگر روی دست دارند ؟که درک آن برای دولت مردان افغانستان ومامورین سازمان ملل متحد نامعلوم ونامکشوف است.

 

ولی جهانیان کاملا آگاهی دارند سیاست های دوپهلوی غرب در بحران افغانستان علل عمده واساسی بحران موجود میباشد ،عدم موجودیت یک سیاست روشن ودرست ،اصولی برمبنای منافع ملی افغانستان بزرگترین اشتباه  غرب وناتو میباشد سخن جالبی اینست در آخرماه حوت واول ماه حمل سال روان هیت بلند پایۀ آقای حکمتیار به ریاست قطب الدین هلال نیز واردکابل گردید ملاقات های آنها به رهبران جهادی از جمله با آقای ربانی عبدالرب رسول سیاف ورهبران دولت افغانستان آاغاز گردیده است ،پروسه تسریع مذاکرات طالبان با دولت ،وحزب اسلامی با دولت افغانستان  وشاید هم مذاکرات حزب اسلامی و طالبان با امریکا وغرب ظاهرا امید واری جهت استقرار صلح و امنیت را درذهنیت مردم به خون خفته ما  تداعی نماید, ولی در عمل چگونه این عناصر محافظه کارجهادی که در طول تاریخ جهاد نتوانسته ا ند که با یکدیگر کنارآمده و راه سازش را پیش گیرند, چگونه با هم داخل پیمان همزیستی مسالمت آمیزخواهند شد؟ اگرواقعًاءاستخبارات نظامی پاکستان با صداقت در این زمینه گام بردارد وامریکا وغرب وکشور سعودی که از انها پیشت بانی حمایت اقتصادی دراز مدت داشتند, میتوانند با همگامی وهمسوی با هم, بحران موجود افغانستان وپاکستان را تحت کنترول در آورده به یک راه حل دایمی  در منطقه فضای مساعد بوجود آورند.



عبدالحی نزهت
8 حمل (فروردین) 1389
  
  
Copyright © 2005-2010 www.khorasanzameen.net