کشور پاکستان از ابتدا پیدایش آن از سال7 194 تا اکنون تغییرات وتحولات زیاد را تجربه کرده است حوادث داخلی ناشی ازتماییلات جدای طلبانه بلوچ ها وپشتون ها وسندیهای وبنگا لی ها ی این کشور,وسیاست های بیرونی ویا خارجی آن توام با کشمکش های وبر خورد با همسایگان شمالی و جنوبی آن به همراه بوده,وپا کستان چند بار,با هندوستان کشور که با وی دشنمنی آشکار وعلنی دارد ,به جنگ تام العیارمبادرت جسته ,ودوباره بدون  کدام نتایج به متارکه ومصالحه تن داده است.وسرانجام برخوردها تبعیض آمیزمنتج به تجزیه ی پا کستان در سه ده قبل, و پیدایش کشور جدید بنگلدیش گردید.روابط دولت های پا کستان با کشور ما نیز همیشه خصمانه بوده,واختلا فات سرحد خط دیورند درمنا سبات دو کشور همیش سایه  افگنده ,وپاکستان در تلاش بوده است بهر وسیله ممکن  در امور داخلی کشور ما  مداخله نموده,وجهت تضعیف دولت های مختلف افغا نستان ,اقدامات وپلان های خصما نه ی طرح , وبه منصه  عمل قراردهد.

بعد از مداخله اتحاد شوروی سابق ویورش قوای نظامی آن جهت نجات کودتاه گران 7 ثور 1357 فرصت را برای نظامی گران پاکستان مساعد گردانید تا اهداف استراتیژیک خود را در منطقه باز نگری نموده ،وپلان های خصمنانه ءرا در باره کشور ما روی دست گیرند ظاهرا این اهداف عکس العمل جدی به مقابل یک تجاوز سازمان یافته بود ولی در اصل از این مبارزه وتلاش های مجاهدین افغانستان برای پیشبرد اهداف استراتیژی دراز مدت پاکستان برای بوجود آوردن عمق استراتیژیک برای پاکستان,  درنظر گرفته شده بود, در ضمن با استفاده ابزاری از نیروهای چریکی افغانستان اقدام به تقویه نیروهای ضد هندی پرداخته واز کمک های جهانی جهت تقویه مجاهدین کشمیری استفاده نمودند پاکستان در محاسبات  نظامی وسیاسی خود مرتکب اشتباه فاحش گردید داوطلبان عربی، چیچینی، ویغوری وکشمیری با ارتباط افراطی ترین عناصر در داخل قلمرو پاکستان سازمان های چریکی را تا دندان مسلح ساخته درحقیقت قدرت غیر قابل کنترول را درساحه حاکمیت پاکستان ایجاد نمودند, شعار های این چریک ها  به اصول افراطیت مذهبی ودینی استوار بوده جهت مبارزه اینده خویش هیچ مرز وحدود جغرافیای را به رسمیت نمیشناسند.

سقوط شوروی با سقوط دولت دست نشانده آن در کابل همراه بود ولی مجاهدین که در تنظیم ها واحزاب مختلف فعالیت داشتند نتوانستند دولت با ثبات را بوجود بیاورند, سر انجام کشور ما یک بار دیگر در گرداب جنگ داخلی درگیر گردید وآخرالامر نیروی تازه نفس طا لبانی جهت حفظ منافع پاکستان در کابل مسلط شد بعداز سقوط طالبان این نیروهای افراطی با اتکا وشعارهای دینی ومذهبی پلان های را طرح نموده ومبارزه مسلحانه را برعلیه جمهوری اسلامی افغانستان آغازنمودند, باوصف آنکه نیروهای ناتو به اثر فیصله شورای امنیت ملل متحد در کشور ما وجود دارد, واکثریت قاطع مردم افغانستان طرفدار جدی موجودیت این نیروه های میباشند .پاکستان که همیش ادعا مینمود هیچگونه مداخله در امور سیاسی ونظامی کشور ما ندارد در ساحه قلمروخویش موجودیت نیروی های چریکی طالبان پاکستانی واتباع اعراب ،چیچینی وآسیای میانه را کتمان نموده ومسلح نمودن طالبان پاکستان وافغانی را در بسیاری از مناطق قبایلی پاکستان نادیده می انگاشت, دولت افغانستان باربار موجودیت طالبان مسلح را درداخل قلمرو پاکستان طی یاداشت ها واعتراضات جدی به آن دولت گوشزد مینمود, ولی در پاکستان گوش شنوای وجود نداشت تا به این صدای دوستانه گوش فرا دهد, مشکل دیگری هم درک بطی وآهسته گی مداخلات پاکستان از طرف فرماندهان ناتوبود, این عدم درک مدت شش سال ادامه یا فت فرصت های زیادی برا ی تامین امنیت افغانستان از دست رفت سرانجام به اثر این مداخلات پاکستان قوای ناتو کاملا در معرض خطر جدی قرار گرفت.

برای امریکا وغرب راه جزء تحت فشار گذاشتن پاکستان باقی نمانده بود, تا اینکه طیارات امریکای پایگاهای هراس افگنان را در آن سوی مرز مورد حمله قرار داد .دیگربازی دوگانه پاکستان حالت خطرناک درمنطقه ایجاد نمود وایالات متحده امریکا ازپاکستان درخواست نمود تا سیاست روشن در باره طالبان والقاعده اتخاذ نماید, این خطرات وقتی اشکار گردید فعالیت ها وتحرکات  طالبان به 100 کیلومتری اسلام آباد رسید وزنگ های خطر به صدا در آمد سرانجام اردوی پاکستان به حمله متقابل مبادرت جست وجنگ داخلی در پاکستان آغاز یافت .سوال عمده واساسی این است که سازمان استخبارات نظامی پاکستان ،بامعلومات اساسی که در بارهءاین تروریست ها دارد تا چه حد از این اسرار استخبارات جهت نابودی گروه های دهشت افگن به نفع اردوی پاکستان که در حال نبرد با تروریست ها والقاعده است ،سود میبرد  پیچیدگی این نبرد در ساختار قدرت در پاکستان مربوط بوده بموضع گری های جدید سیاسی ونظامی وقطبندی های تازه نیروها در داخل پاکستان بدون ارتباط نیست, نیروهای طالبان والقاعده که فعلا با دولت پاکستان در نبرد است از کدام مسیرچه وسیله آکمالات نظامی می شوند .

کریدور اساسی اکمالات نیروی طالبان با اعزام تروریست ها از سر حدات ایران مسیر بلوچستان ایران وبلوچستان پاکستان می باشد از این را ه فقط افراد بدون تجهیزات بشکل قاچاق عبور می نمایند, جای شکست نیست داوطلبان عربی, واتباع کشور های اسیای میانه, از طریق عرا ق بقسم غیر قانونی داخل قلمرو ایران گردیده وارد خاک پاکستان وافغانستان میگردند ولی اکمالات   لوژیستکی این جنگجویان در این نبرد وجنگ داخلی در کشور ما وپاکستان چگونه صورت خواهد گرفت ؟اگر حمله اردوی پاکستان به طالبان به شکل گسترده ادامه یابد طالبان وتروریست ها مجبور خواهند شد ازتاکتیک ها جنگ های منظم صرف نظرنمودهبه حملات انتحاری مبادرت خواهند نمود .وامریکا وناتو با تجارب جنگ عراق به این حملات پاسخ خواهند داده وپاکستان ازاین تجارب می تواند برای شکست کامل طالبان استفاده نماید مسله دیگر دراین مبارزه به پنچیدگی وضع می افزاید آن عبارت از مبارزین کشمیری که با طالبان وسازما ن القاعده توامیت وهمبستگی دارند آیا مبارزین کشمیری که در واقعیت به شکل علنی وهمیشگی ازجانب دولت های پاکستان حمایه وتقویه میگردند,میتوانند ازطالبان والقاعده فاصله گیرند, وبه حیث یک حرکت وجنبش سیاسی با دولت هندوستان به مفاهیمه ومذاکره بیپردازد,وتشنج رادرمنطقه کاهش دهد,در غیر آن سرنوشت مبارزین کشمیری نیز با القاعده وطالبان همسان خواهد بود.