لطیف پدرام عضویت کنگرهء ملی در «جبههء ملی» را بخاطر اختلافات عمیق دیدگاهی رد نمود بازگشت برویۀ نخست

پنجشنبه 12 اپریل 2007:-   لطیف پدرام رهبر حزب کنگرهء ملی افغانستان، طی یک مصاحبه با رادیو پیام زنان، ضمن برشمردن تفاوت اساسی ‏دیدگاه فدرالی طلب  کنگرهء ملی با اهداف «جبههء ملی» در مورد انتخابی شدن والی ها؛ پیوستن به جبههء ملی را بعید از امکان دانست. وی مخالفت ‏کنگرهء ملی با حضور  بگفتهء وی «نیرو های  اشغالگرخارجی» در افغانستان و به رسمیت شناختن خط دیورند توسط کنگرهء ملی را از دیگر ‏موارد اختلافات مرامی کنگرهء ملی با «جبههء ملی» نوتشکیل دانست.

‏رهبر حزب کنگرهء ملی گفت: ما از ابتداء بر ایجاد یک جبههء ملی دموکراتیک و سرتاسری تأکید داشته ایم زیرا هیچکس به تنهایی نمی تواند مسایل ‏افغانستان را حل و فصل نماید.  اما از آنجاییکه  اهداف مرامی جبههء ملی با خطوط عمدهء پالیسی های کنگرهء ملی همخوانی زیادی ندارد نمی توانیم ‏در آن جبهه مشارکت داشته باشیم، هر چند به شخصیت های رهبری این جبهه احترام دارم و برایشان آرزوی موفقیت میکنم.‏

وی اضافه کرد: البته ما هنوز تصمیم نهایی خود را برای رد یا قبول جبههء ملی نگرفته ایم، تصمیم نهایی ما معطل مانده است تا من به کابل بروم و ‏پس از مشوره و رایزنی با اعضای حزب کنگره ملی و نیز ائتلاف «شورای متحد ملی »که ما یکی ازاعضای آن هستیم تصمیم نهایی خود را بطور ‏رسمی اعلام میکنیم. ‏

لطیف پدرام در فراز دیگری ازین مصاحبه اش با رادیو پیام زنان گفت: ‏
کنگرهء ملی طرفدار ایجاد دموکراسی فدرال در افغانستان است. در صورتیکه پارلمان محلی و وزرای محلی وجود نداشته باشد، قانونگذاری محلی ‏وجود نداشته باشد؛ انتخابی بودن والی ها در چهارچوب دولت مرکزی کنونی هیچ چیزی را حل نمیکند. بنا بر این ما خواهان انتخابی شدن والی ها ‏نیستیم و طرح ما به وضاحت همان دموکراسی فدرال است که بار ها آنرا بیان کرده ایم. ‏

اختلاف دوم ما با اهداف مرامی «جبههء ملی» خط دیورند است. تا جاییکه سخنگو و برخی شخصیت های این جبهه اعلام کرده اند، موضع آنها درین ‏باره با نظر ما تفاوت دارد. ما بار ها اعلام کرده ایم که خط دیورند بنا بر دلایل حقوقی و قانونی یک خط پایان یافته است و ما هیچگونه منازعه ای با ‏پاکستان در مورد آن نداریم. بنا بر این ما خواهان برسمیت شناخته شدن این خط بعنوان یک مرز بین المللی هستیم تا ازین معضل تاریخی بیرون آمده ‏و در چوکات حسن همجواری با تمام همسایگان خود، از جمله با پاکستان، رابطهء دوستانه داشته باشیم. ‏

اختلاف سوم ما با «جبههء ملی» موضع ما در بارهء زمان بندی شدن حضور قوت های بین المللی در افغانستان است. جبههء ملی درین مورد موقف ‏رسمی دولت آقای کرزی را می پذیرد اما  ما در توافقات خود با ائتلاف «شورای متحد ملی» فیصله نموده بودیم که حضور نیرو های خارجی در ‏افغانستان باید قانونمند و خروج آنها زمان بندی شود. ما در کنگرهء ملی درین مورد مواضع شدید تری داشته نیرو های ناتو، امریکا و انگلیس در ‏افغانستان  را در حکم نیرو های اشغالگر دانسته و معتقدیم حضور آنها در کشور ما بر معضلات امنیتی افغانستان می افزاید. بجای آن تأکید ما بر ‏حضور نیرو های ملل متحد و «کلاه آبی ها» است. بطور مشخص تر ما با سیاست های ادارهء بوش مخالف هستیم و اگر دموکراتها در امریکا روی ‏کار بیایند در آنصورت شاید ما شرایط را دوباره از نو بررسی و اعلام موضع مجدد نماییم، اما فعلا ما جزو جبههء جهانی در مخالفت با سیاست های ‏ادارهء بوش هستیم. ‏

پدرام در پاسخ به این پرسش که چرا حامد کرزی اتهام رابطه با سفارتخانه های خارجی را زده است گفت: کافر همه را به کیش خود می بیند. آقای ‏کرزی در حق مردم افغان حتی بیشتر از شاه شجاع جفا کرده است. هر روز تعدادی از مردم بیگناه ما در مناطق جنوبی و مشرقی کشته می ‏شوند که همه بخاطر وابستگی شدید آقای کرزی به نیرو های خارجی و عدم اعتماد و پایگاه مردمی آقای کرزی می باشد. پدرام گفت حامد کرزی حق ‏ندارد اتهام  وابستگی به خارجیان را به شخصیت های مانند استاد ربانی بزند که در اوج تهاجم طالبان و القاعده به افغانستان در کنار مردم خود و ‏همگام با فرمانده شجاع مقاومت احمد شاه مسعود در افغانستان ماند. رهبر کنگرهء ملی اضافه کرد، این گونه اتهامات به همچو شخصیت های ملی، ‏مانند تف سربالا برای آقای کرزی است.



فرستنده: فرشته حضرتی
  
  
Copyright © 2005-2007 www.khorasanzameen.net